Levensvragen!
Zonder vraag geen onderzoek! Zonder eerste stap geen vervolgstap! Iedere deelnemer draagt wel een vraag met zich mee die een reden is om mee te doen.
Wie ben ik…., waarom ben ik hier…., wat is de wereld, hoe komt de wereld tot bestaan en hoe verhoud ik me daartoe…., zijn vragen achter de vele vragen waarmee we kennis maken. Al deze vragen zijn handvatten waarlangs we kennis en inzichten delen.

Zelf-verantwoordelijkheid!
Van gedachten wisselen over levensvragen betekent dat we ook waarden als geluk en tevredenheid zien passeren en ook hoe we geluk en tevredenheid bijvoorbeeld, afhankelijk maken van ‘wat we hebben’ of van ‘anderen’. Doorgaans hebben we de blik naar buiten gekeerd. De blik naar binnen richten, – de stilte opzoeken – is een eerste goede stap naar het proces van zelf-ontwikkeling en zelf-verantwoordelijkheid in handen nemen.

Inclusie!
Uitsluiting is het begin van strijd, met anderen en…met je innerlijke waarden, je innerlijk kompas. Het is wetmatig dat deze inwendige strijd (het geweten) gaat knagen. We hebben geleerd dat deze wetmatigheid of Dharma een krachtig geheel is. Dharma is dat wat ondersteunt en geen ondersteuning nodig heeft, dat wat harmonie brengt. Dit is voor ons het beginsel van inclusiviteit, dat zonder terughoudendheid leidt tot acceptatie. Gelijkwaardigheid is een logisch gevolg; een belangrijk beginsel dat we in onze studiegroepen praktiseren. 

Onderzoek!
Het is enkel onderzoek dat leidt tot kennis! Niet die kennis die woorden blijven maar die kennis die praktisch kan worden geleefd. Onderzoek naar wat teksten ons kunnen vertellen, onderzoek naar wat ervaringen ons leren, onderzoek naar de uitwerking van oefeningen, zoals de stilteoefening. Onderzoek naar de betekenis van Dat wat we aanroepen als we in nood verkeren. Kortom onderzoek is voor ons in onze ontwikkeling een heel belangrijk begrip.
Zonder onderzoek geen ontwikkeling!